Κάποιοι διαβάσανε το άρθρο του Σαμπράκου και ξαφνικά ανακαλύψανε την Αμερική. Όλα αυτά είναι γνωστά. Αποδεκτά; Ξεκάθαρα ΟΧΙ! Αλλά γνωστά. Σε ένα πρωτάθλημα που κάνει κουμάντο ο Μπέος και ο κάθε Μπέος, ο Μαρινάκης και η παρέα του -τα ονόματα είναι τυχαία- θα πρέπει να προστατέψεις την ομάδα σου. Πληρώνοντας και προσκυνώντας στον κάθε πουσταρά; ΟΧΙ! Για την ΑΕΛ μας ΟΧΙ! Καλύτερα στην Β, στην Γ και στα τοπικά, παρά στην Α και να είσαι δορυφόρος και παράρτημα... Γιατί για την ΑΕΛ μιλάμε. Η ΑΕΛ δεν είναι καμιά ομαδούλα χωρίς ιστορία χωρίς τσίπα και τσαμπουκά.

Και τι να κάνεις για να την προστατέψεις; Πρώτα απ'όλα να φτιάξεις ομάδα-και όταν λέμε ομάδα εννοούμε ομάδα- γιατί δεν είναι τυχαίο που παρ'όλο που μας σφάζαν στο γόνατο δεξιά και αριστερά από τις πρώτες κιόλας αγωνηστικές, ο κόσμος δεν ασχολήθηκε με την διαιτησία μέχρι πρότινος... Και πολύ σωστά έκανε και δεν ασχολούταν, γιατί ακόμα και στο ματς με τον παοκ για παράδειγμα αν η ομάδα ήταν σοβαρή και είχε το ματς στο 4-1 άντε να σε σφάξει μετά το κάθε κοράκι... Κανείς δεν διαφωνεί ότι η ΑΕΛ με 50-50 διαιτησίες θα είχε 7-9 βαθμούς παραπάνω και αυτήν την στιγμή δεν θα βρισκόμασταν σε αυτήν την κατάσταση, αλλά η ομάδα παρ΄όλα αυτά παραμένει μια ομάδα εύκολη λεία στις διαθέσεις του κάθε παραγκοπουσταρά!

Τι άλλο; Ποιος να σε σεβαστεί με τον Παπακώστα, τον Κωνστάντο και τον Τζήμα; Ποιός να σε σεβαστεί με τον Ζήση που δυστυχώς διαπιστώνουμε πως κάνει και αυτός απλά δημόσιες σχέσεις; Ποιός να σε σεβαστεί όταν βγαίνεις και δηλώνεις πως βαριέσαι να ασχοληθείς με την διαιτησία; Ποιός να σε σεβαστεί όταν σε σφάζουν μες την έδρα σου και εσύ κυνηγάς τους οπαδούς σου; Ποιός να σε σεβαστεί όταν δεν σέβεσαι εσύ τον εαυτό σου; Η ΑΕΛ πληρώνει τις αμαρτίες της γιατί η παράγκα μπορεί να κυνηγάει μόνο ομάδες με τα προβλήματα της ΑΕΛ. Γιατί η παράγκα όπου βρίσκει κάνει... Και τι να πεις και να κάνεις στην τελική από την στιγμή που ξέρεις πως σαν οπαδός αν προσπαθήσεις να αντιδράσεις απέναντι στην  παράγκα, ο πρώτος που θα σε δείξει με το δάχτυλο είναι ο πρόεδρος της ίδιας σου της ομάδας.

Καταλήγοντας λοιπόν διαπιστώνουμε πως η ΑΕΛ δεν προστατεύτηκε. Η ΑΕΛ δεν έχει ούτε την διοίκηση ούτε την ομάδα, ούτε την παραγοντική δύναμη(η οποία θα μπορούσε να μεταφραστεί απλά ως απόλυτη ανεξαρτησία δηλαδή καθόλου δημόσιες σχέσεις) για να ανταπεξέλθει σε μια επίθεση της παράγκας. Και όταν αφήνεις την πύλη του κάστρου σου ανοιχτή, δεν τα βάζεις με αυτόν που θα μπουκάρει μέσα.

ΥΓ. Προς κύριο Σαμπράκο: ο κόσμος αυτής της ομάδας της αφρικανικής χώρας, γκρίνιαξε και κόντεψε να μπουκάρει όχι γιατί έπεσε στην παγίδα, αλλά γιατί απαιτούσε από τον Πηλαδάκη να προστατεύσει την ομάδα. Τόσο απλά. Τόσο κατανοητά.

ΥΓ2. Τραμπουκισμούς και τρομοκρατεία θέλουν, αυτά θα έχουν....

ΥΓ3. Ελπίζουμε κύριε Πηλαδάκη η ΑΕΛ να έπεφτε με ψηλά το κεφάλι και αξιοπρεπώς, ακόμα και αν τα κέντρα αποφάσεων τα είχαν άλλα λαμόγια.... Με λίγα λόγια το κατά πόσο θα είναι ανεξάρτητη η ΑΕΛ(και όχι εσείς όπως λανθασμένα δηλώσατε) ελπίζουμε να μην εξαρτάται από το ποιος κάθεται στα κέντρα αποφάσεων... Γιατί αν είναι έτσι, παπάρια ανεξαρτησία είναι αυτή. Και ΝΑΙ έχουμε λόγους να αμφιβάλλουμε....

Αυτό που παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια σκιά της ΑΕΛ. Η ομάδα βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και κανείς δεν μοιάζει συνειδητοποιημένος πάνω στα λάθη του και ικανός να την σώσει. Οι μόνοι που πιστεύουν, είναι αυτοί που παρά το βαρύ 0-3 συνέχισαν να τραγουδούν και να καταθέτουν ψυχή, όχι γιατί πιστεύαν πως θα γυρνούσε το ματς, αλλά γιατί επιτέλους ήθελαν να δούνε κάτι από την ΑΕΛ που έχουν στο μυαλό τους. Και επειδή δυστυχώς κανένας δεν τους σεβάστηκε, προσπάθησαν να επιβάλλουν σεβασμό προς το τέλος. Και κανείς δεν ξέρει τι θα γινόταν αν δεν έληγε το ματς νωρίτερα.

Η ΑΕΛ απορρίπτει αυτό που με την ανοχή μας πήγαν να την κάνουνε. Η ΑΕΛ ξερνάει τους συμβιβασμούς που κάναμε για το δήθεν καλό της. Η ΑΕΛ γυρνάει την πλάτη στην παρέλαση των αστέρων και των πορνιδίων, και ξεμπροστιάζει αυτούς που την χρησιμοποιήσαν για να κάνουν δημόσιες σχέσεις. Η ΑΕΛ δεν μπορεί να είναι μια απλά βιτρίνα ενός ανθρώπου... Η ΑΕΛ δεν μπορεί άλλο να σηκώνει στις πλάτες της μια ύπουλη καλοσύνη. Η ΑΕΛ σιχάθηκε τον καινούριο εαυτό της. Και να είστε σίγουροι πως θα πληρώσουμε το τίμημα. Όχι για να τιμωρηθούμε αλλά για να καταλάβουμε τι πάει λάθος.

Ζούμε την ΑΕΛ που ο σκοπός αγιάζει τα μέσα... Όμως δεν συνειδητοποιήσαμε πως στην ΑΕΛ τα μέσα και το ταξίδι είναι που μετράνε και κάνουν αυτήν την ομάδα διαφορετική και επαναστατική. Τα μέσα είναι που μας κάνουν περήφανους οπαδούς αυτής της ιδέας που ονομάζεται ΑΕΛ και στην τελική το ταξίδι μόνο μας αφορά γιατί ταβάνι δεν υπάρχει.... Δεν χρειαζόμαστε ούτε μάγους, ούτε ήρωες, ούτε ψυχάρες ούτε ηγέτες... Δεν χρειαζόμαστε κανέναν να μας δώσει το ταβάνι που δεν θέλουμε, έτοιμο. Θέλουμε να ζήσουμε το ταξίδι και αυτό που πραγματικά είναι η μαγεία της ΑΕΛ.

Το "καλό της ΑΕΛ", λοιπόν, δεν είναι να φτάσει στον προορισμό με κάθε μέσο, γιατί τέτοιος δεν υπάρχει. Το καλό της ΑΕΛ είναι η μαγεία του ταξιδιού. Και όποιος το ξεχνάει αυτό μάλλον ξεχνάει ή δεν έμαθε ποτέ τι είναι ΑΕΛ.
Ήρθε η ώρα να πληρώσουμε τις αμαρτίες μας. Ας το κάνουμε δημιουργικά τουλάχιστον... Για το καλό της ΑΕΛ.

Η σημαντικότερη αλλαγή που πρέπει να γίνει είναι η αλλαγή νοοτροπίας. Γιατί το πρόβλημα είναι στην βάση. Όσους παίκτες και αν αλλάξουμε, όσα γήπεδα και αν φτιάξουμε, αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία δεν πρόκειται να πάμε μπροστά.

Για να αλλάξει η ψυχολογία παικτών και κόσμου και να πάμε με καθαρό μυαλό στην διακοπή.


Για να νιώσουμε επιτέλους την χαρά της νίκης.


Για να φύγουμε από το νέο γήπεδο για πρώτη φορά με χαμόγελο και αισιοδοξία, και να μπορέσουμε να το αισθανθούμε σπίτι μας.

Γιατί το κύπελλο είναι πάντα στόχος, πόσο μάλλον τώρα, που μπορεί να "σώσει" την χρονιά.

Γιατί σύνδεσμο στη Λάρισα μουνόπανα ποτέ.

Γιατί δεν κάνει κρύο στην Arena, κρύο δεν έκανε ποτέ...

Γιατί η ΑΕΛ είναι ΑΕΛ.

Γιατί έτσι πρέπει και έτσι θα γίνει.

Ξύλο, γκολ, φωνή, κασκόλ, -  πρόκριση και καλά χριστούγεννα.

Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.

.

Η διαμαρτυρία των MONSTERS απέναντι στον τρομονόμο.
 Τα βίντεο τα λένε όλα. Δεν μπορείς να είσαι οπαδός, να λές πως θες να σε αντιμετωπίζουν σαν κανονικό πολίτη και να σε σέβονται, και να μένεις στις λεζάντες και στα πανάκια 2x2 με όμορφα ιταλικά μότο.

Γελάει μαζί σου και το χορτάρι!

   10 στα 15 λοιπόν! Όχι δεν είναι τυχαίο που αποφάσισα να ξεκινήσω έτσι. Έτσι ξεκινάει και η πιο εμμετική όλων των ανακοινώσεων της ΠΑΕ τα τελευταία χρόνια. Και κοιτάχτε να δείτε που συμφωνούμε στην αρχή της. 10 στις 15 το άλογο έχει περιέλθει σκυμμένο και ανύμπορο στις προθέσεις του κάθε πουτάνας γιου που έχει κρεμασμένη μια σφυρίχτρα στο λαιμό του και εκτελεί εντολές... Ο πουτάνας γιος όμως να ξέρετε πως ....όπου βρίσκει κάνει.. Και εδώ βρήκε μπόλικη. Τι βρήκε??? Βαρεμάρα και ηθική. Έτσι ακούσαμε. Έτσι μας είπε ο "ηγέτης"...
Η ομάδα είναι έρμαιο στις διαθέσεις του κάθε τυχάρπαστου, αλλά ο Πηλαδάκης προτιμά να κρατάει την βιτρίνα του καλού σωστού και τίμιου οικογενειάρχη. Του ανθρώπου που θα καθαρίσει το ποδόσφαιρο από τις συντεχνείες και τις βρωμιές στις οποίος και ο ίδιος αλλά και συνεργάτες του συμμετείχαν κατά καιρούς... Δεν είναι ούτε θέμα εγωισμού όμως ούτε μαλακίας στον εγκέφαλο και το λέω για αυτούς που αυτόματα προσπαθούν να δώσουν άλωθι... Η ΑΕΛ όπως το ξαναέγραψα είναι η βιτρίνα των καζίνο του... Εγώ το ήξερα από παλιά ότι αυτοί που έχουν τα καζίνο, είναι άνθρωποι άγιοι και οικογενειάρχες. Εσείς δεν το ξέρατε? 

Αν περιμέναμε όλοι κάτι αυτήν την βδομάδα ήταν ότι θα έχουμε νέο προπονητή στην ομάδα... Και όντως πέσαμε μέσα. Και μάλιστα πήραμε προπονητή ο οποίος φημίζεται για την πειθαρχία που επιβάλει στα αποδυτήρια... Το πρόβλημα το οποίο κάθε βδομάδα ανακάλυπτε από την αρχή ο Παπακώστας και ήταν "έτοιμος" να αντιμετωπίσει τελικά φαίνεται πως έχει εντοπιστεί για τα καλά. Αυτό ενισχύει την υποψία ότι από το 2005 κιόλας, υπάρχουν ποδοσφαιριστές οι οποίοι κάνουν κουμάντο στα αποδυτήρια. Και μάλιστα αυτοί οι ποδοσφαιριστές ήταν σε θέση να "διώξουν" προπονητές όπως και ο Ουζουνίδης, ο οποίος επίσης φημιζόταν για την αυστηρότητά του. Βέβαια ο Ουζουνίδης δεν είχε ούτε την προσωπικότητα ούτε το όνομα ώστε να μπορέσει να σταθεί εμπόδιο στο "καθάρισμά" του. Και για να μην παρεξηγούμαστε δεν είχε ούτε και τις προπονητικές ικανότητες να σηκώσει το βάρος της ΑΕΛ σε καμία περίπτωση. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα από το πως συμπεριφέρονται οι ποδοσφαιριστές της ομάδας μας στα αποδυτήρια...

Τα προβλήματα, που οι οπαδοί τόσο στην Ελλάδα όσο και σε χώρες του εξωτερικού, αντιμετωπίζουν είναι λίγο πολύ γνωστά... Κάμερες στα γήπεδα, ανεξέλεκτη αστυνομική βία, απαγορεύσεις μετακινήσεων, συλλήψεις οπαδών ακόμα και για ένα καπνογόνο, τρομονόμος, κάρτα φιλάθλου(φακέλωμα) και τόσα άλλα συνθέτουν ένα πολύ σκληρό σκηνικό για έναν οπαδό που θέλει να τον σέβονται και να τον αντιμετωπίζουν σαν ελεύθερο πολίτη και τελικά σαν άνθρωπο με δικαιώματα.

Για 90 λεπτά θα ζούμε σε άλλο πλανήτη.

Οι ευθύνες για το σημερινό χάλι, για την ντροπιαστική εικόνα που παρουσιάζει η ΑΕΛ, θα αποδοθούν όταν η ομάδα και η θέση της θα το επιτρέπουν. Ευθύνες υπάρχουν(και μάλιστα μεγάλες) όπως και ευθυνόφοβοι και υπέρμετρα εγωιστές άνθρωποι σε αυτήν την ομάδα. Όταν όμως σε έχει πάρει η κατηφόρα και στην άλλη άκρη βρίσκεται ο γκρεμός περιθώρια δεν υπάρχουν... Ο στόχος είναι ένας και μοναδικός να σώσουμε αυτην την "ΑΕΛ". Και όταν την σώσουμε όλοι μαζί θα έχουμε το καθαρό μυαλό το μεράκι και την πραγματική καύλα να την κάνουμε ΑΕΛ με αρχίδια, ξανά, και να μην της ξαναεπιτρέψουμε να καταντήσει, αρχίδια ΑΕΛ.

Μέχρι την μέρα αυτή όμως θα αντιμετωπίζουμε την ΑΕΛ, εκεί από το πέταλο, σαν την ΑΕΛ των ονείρων μας, θα βλέπουμε το άλογο να καλπάζει, θα βλέπουμε 11 φανέλες να στάζουν ιδρώτα, θα βλέπουμε πόδια αντιπάλων λυγισμένα, θα βλέπουμε εν τέλει ότι χρειαστεί να δούμε, για να βγάλουμε την ψυχή μας, να την αφήσουμε στα νεόκτιστα τσιμέντα του AEL FC Arena όχι μόνο για να μπορούμε να λέμε πως εμείς και πάλι στα δύσκολα είμασταν εκεί, αλλά γιατί για εμάς η ΑΕΛ δεν πρόκειται να ξανασκονιστεί με τις στάχτες του παρελθόντος. Γιατί της το χρωστάμε. Και γιατί εμάς χρειάζεται τώρα...


Η σιγουριά μας για το ότι η ΑΕΛ δεν θα ξαναλερωθεί,(σε Β' και Γ' εθνικές) θα αντλέιται από την παρουσία μας στο πέταλο και μόνο... Ούτε σε ξόρκια ούτε σε κομπίνες ούτε σε υποσχέσεις ούτε στην διαίσθηση του καθενός, ούτε στις όποιες διοικητικές κινήσεις(οι οποίες επιβάλλονται)...

Για 90 λεπτά θα ζούμε σε άλλο πλανήτη. Και αυτό είναι το χρέος μας.

Στο ultras-tifo για το πρώτο παιχνίδι στο νέο γήπεδο...

Saturday 5.12.20210. Monsters Larissa had their first match in their new Stadium. They showed one of their better choreography`s every made, and also stood at "Gate 1" again. The section Monsters Larissa and generally all ultras of Larissa used to stay at in their old Stadium Alkazar was Gate 1, but due to police they had to move to Gate 8, another section. For last years they have been at Gate 8, but now in their new stadium they can finally stay at famous Gate 1 again.

Link: http://www.ultras-tifo.net/photo-news/229-larissa-first-match-at-new-stadium.html

Καμιά φορά αρκεί μόνο να πιστεύεις στις δυνατότητές σου. Αν υπάρχει ένα έγκλημα, είναι να είσαι κατώτερος από αυτό που πρέπει και μπορείς να είσαι. Εμείς μπορούμε πολλά, και στο μέλλον ακόμα περισσότερα και το αποδείξαμε σήμερα αρχικά στον εαυτό μας.


neo gipedo AEL no2
Ανέβηκε από spapas. - Περισσότερα επαγγελματικά, αθλητικά και εκπαιδευτικά βίντεο.










ΥΓ. Να Θυμήσουμε πως οι οπαδοί της ΑΕΛ υπήρξαν οι τρίτοι χρονικά οπαδοί στην Ελλάδα που έκαναν κορεογραφία και μάλιστα στην Γ Εθνική.

Τα υπόλοιπα στη συνέχεια...

Το θρίλερ.

Τις τελευταίες μέρες έχουν γίνει τόσα πολλά από τον "λίγο" αποχαιρετισμό του Αλκαζάρ, την "σχολική εκδρομή" στην Κρήτη, μέχρι και το κακόγουστο σήριαλ του προπονητή, που μας έχουν φέρει όλους σε σημείο να μην μπορούμε να ευχαριστηθούμε -όσο θα θέλαμε- την είσοδο στο νέο γήπεδο της ομάδας.

Βέβαια δεν θα κάτσουμε να συγκρίνουμε τι είναι αυτό που μας πείραξε περισσότερο απ'όλα, καθώς για μερικά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα πλέον, παρ'όλη την μεγάλη πίκρα. Γι'αυτό και θα πιάσουμε το νήμα του θλιβερού αυτού σήριαλ, που εκτιλύσσεται μέρα με τη μέρα μπροστά στα έντρομα μάτια των περισσοτέρων από εμάς. Μετά την ήττα από τον Εργοτέλη, κατέρρευσε και στα μάτια των τελευταίων η λογική νέου φιλόδοξου ανερχόμενου Έλληνα προπονητή ο οποίος κάνει πρακτική στο πτυχίο της μεγάλης της Ρόδου σχολής στην ομάδα μας. Όλοι αντιλήφθηκαν πως τις εκάστοτε συνέχειες από τα Harry Potter είναι προτιμότερο να τις παρακολουθείς στην μεγάλη οθόνη (σαν αυτήν που θα βρίσκεται και στα εμπορικά πέριξ του νέου γηπέδου), παρά στον πάγκο της ΑΕΛ.

Και όπως είδαν το τελευταίο ματς στο Αλκαζάρ στο ultras tifo...

http://www.ultras-tifo.net/news/217-larissa-last-match-at-old-stadium.html

Kαι στο footballculture...

http://www.footballculture.com/2010/11/24/afscheid-van-alkazar-door-larissa-monsters-gate-1/

Ένας μεγάλος κύκλος έκλεισε για την ΑΕΛ στις 21.11.2010. Ένας κύκλος με τεράστιες νίκες και χαρές αλλά και πολύ μεγάλες πίκρες. Το να πούμε τι έκανε η ΑΕΛ σε αυτό το γήπεδο μάλλον θα είναι σαν να διηγούμαστε την ιστορία της, καθώς η ΑΕΛ είναι απολύτως ταυτισμένη με το Αλκαζάρ. Το ίδιο και εμείς. Η οπαδική μας ταυτότητα "εκδόθηκε" κάπου εκεί. Για τους μεγαλύτερους στην ιστορική Θύρα 1 και για τους μικρότερους στην Θύρα 8. Αλκαζάρ πάει να πει τσιμέντο, κάγκελο, και 15 μέτρα ταρτάν. Άβολο, αφιλόξενο, χαμηλό, αντιτηλεοπτικό και τόσα άλλα. Σε αυτές τις συνθήκες μάθαμε να αγαπάμε όμως την ιδέα της ΑΕΛ. Γιατί δεν μας ενδιέφερε ούτε αν παγώσει ο κώλος ούτε αν γίνει λούτσα το μαλλί μας. Δεν μας ενδιέφερε που με δυσκολία βλέπαμε το χορτάρι. Γιατί δεν ήμασταν πελάτες ήμασταν και είμαστε οπαδοί.

Και γι' αυτό θα το κουβαλάμε πάντα μαζί μας το Αλκαζάρ. Θα βρίσκουμε το τσιμέντο του χωμένο στις σόλες των παπουτσιών μας, ενώ το κίτρινο χρώμα από τα κάγκελα που μας χωρίζαν με το ταρτάν με λίγο φαντασία θα το διακρίνουμε ξεβαμένο στις παλάμες μας. Και αυτά θα αποτελούν την βάση σε κάθε τι νέο που θα χτίσουμε.